اثر عصاره سیر بر بیان ژن های inosو ifnγ در رده سلولی j۷۷۴ آلوده به لیشمانیا ماژور

چکیده   زمینه و هدف: انگل های لیشمانیا، در صورت فعال شدن ماکروفاژها قابل فاگوسیت شدن می باشند، این سازوکار با تولید رادیکال های فعال اکسیژن و نیتریک اکساید قابل انجام است، که از طریق ایمونومدولاتور ها صورت می گیرد. دراین مطالعه، تأثیر عصاره آبی سیر بر سلول های j774 آلوده به انگل لیشمانیا ماژور و بیان ژن های inos و ifn γ مورد بررسی قرار گرفته است.   مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی سلول های j774 با پروماستیگوت های انگل لیشمانیا ماژور (mrho/ir/75/er) مجاور شدند. پس از 72 ساعت، به سلول های آلوده شده، عصاره سیر در 5 غلظت، 25/9، 5/18، 37، 74 و 148 میلی گرم بر میلی لیتر اضافه شد، سپس پرولیفراسیون سلولی با آزمون mtt بررسی شد. پس از 72 ساعت از مجاورت سلول های j774 آلوده به انگل با ic50 سیر، سوپ سلولی جمع آوری شد. rna توتال این سلول ها استخراج و توسط آزمایش reverse transcription polymerase chain reaction بیان ژن های ifn γ و inos بررسی گردید. از نمونه تیمار نشده با عصاره سیر به عنوان کنترل استفاده شد. تمامی نتایج طی 3 مرحله با آزمون آماری t-student تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: غلظت ic50 عصاره سیر 37 میلی گرم بر میلی لیتر بود. بیان ژن های ifn γ و inos با روش rt-pcr نشان داد عصاره سیر با ic50 موجب افزایش بیان ژن های inos و ifn γ در سلول های j774 آلوده به لیشمانیا ماژور می شود.   نتیجه گیری: با توجه به اهمیت سایتوکاین های ایمنی سلولی در توسعه و ایجاد پاسخ های ایمنی سلولی و با توجه به یافته های فوق، این فرضیه که احتمالاً اثر سیر بر ایمنی سلولی ناشی از افزایش سیتوکاین inf γ و فعال شدن ژن inos است، تأیید می شود.   واژه های کلیدی: عصاره آبی سیر، ژن های inos و ifn γ ، لیشمانیا ماژور، رده سلولی j774 ‏‏